Jongleren doen en kunnen we allemaal. De één met 2 ballen en de ander met 5: werk, gezin, huishouden, vrienden, familie, vrijwilligerswerk, …
Meestal gaat dat jongleren onbewust. En normaal gesproken gaat dat allemaal prima. Als alles gewoon blijft gaan zoals je verwacht. En gepland hebt.

Totdat er ineens een windvlaag komt en een bal plotseling van richting verandert. Dan moet je ineens een paar stappen zetten om hem te kunnen vangen. En als je goed slaapt, lukt dat vast prima. Maar wat als je net een aantal piekernachten hebt gehad en je te weinig hebt geslapen?

En met één gebroken nacht, lukt één zo’n windvlaag opvangen misschien ook nog wel. Maar wat als er twee windvlagen tegelijk zijn, of zelfs drie? Wat als ze niet een dag aanhouden maar een week of zelfs meerdere jaren? Daar wordt het jongleren wel wat lastiger van.

Meestal kunnen we extra druk op het werk (de eerste windvlaag) wel opvangen. Maar als dit langdurig aanhoud en er thuis ook wat gebeurt (of net andersom) dan wordt het vaak anders. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om een ziek kind, mantelzorger voor je ouders of buurvrouw worden, financiële zorgen, je eigen gezondheid, werkloosheid of ziekte van een partner, een echtscheiding, noem maar op.

Afhankelijk van het soort en de hoeveelheid windvlagen die je op je pad krijgt en hoe lang ze aanhouden, kun je het jongleren nog een beetje of uiteindelijk gewoon niet meer volhouden. En nee, dan heb je niet gefaald.

Je kan zelf al wat doen om de balans weer terug te vinden. Probeer afstand te nemen van je situatie door op te schrijven wat er is veranderd. Wat is of zijn voor jou de ‘windvlagen’? En welke mogelijke oplossingen zie je? Zonder direct te kijken naar de beren op de weg die je bij elke oplossing weer ziet.

Het vergt moed en lef, en ja ook tijd, om uit de rol van de jongleerder te stappen en te kijken welke ballen jij in de lucht houdt. Het gaat je hoe dan ook inzichten geven. En vanuit die inzichten, kun je kijken welke oplossingen er zijn.